De ene ginseng is de andere niet

Panax ginseng heeft een positieve invloed op je fysieke en mentale uithoudingsvermogen. Dit pareltje uit de oosterse gezondheidszorg helpt de natuurlijke weerstand versterken én ondersteunt je vitaliteit, concentratievermogen en geheugen.

Hoe wordt Panax ginseng geproduceerd?

Panax ginseng is te vinden is in de bergen van Oost-Azië in schaduwrijke bosomgeving. Echter is de plant niet vaak meer te vinden in het wild door zijn bodem uitputtend karakter. Het cultiveren van Panax ginseng vergt enorm veel onderhoud. Gewoonlijk worden ginseng planten 4 tot 6 jaar gekweekt voordat ze geoogst worden voor gezondheidstoepassingen. Na het vijfde jaar neemt het aantal totale ginsenosiden af. Nadien dienen de velden ongeveer 10 jaar braak te liggen eer er weer op geteeld kan worden. Panax ginseng is een fragiele plant waardoor doorgaans bij normale teelt veel gebruik gemaakt wordt van pesticiden en fungiciden. Met ongewenste chemicaliën en zware metalen als gevolg.

Gelukkig wordt er voortdurend gezocht naar innoverende en minder milieubelastende manieren om deze plant te laten groeien.

Zo wordt er Panax ginseng geproduceerd door een Belgisch bedrijf die gebruik maken van het innovatieve proces: hydroponie. Op deze manier kunnen de groeicondities strikt gecontroleerd, in de beste groeiomstandigheden,  en steriel gebeuren, wordt er geen gebruik gemaakt van pesticiden en bemesting en is er geen bodemuitputting. Doch zonder inboeting aan kwaliteit of gehaltes aan nobele ginsenosiden, in tegenstelling zelfs.

Actieve bestanddelen van Panax Ginseng

Ginsenosiden worden algemeen beschouwd als de actieve ingrediënten van deze plant. Maar ook de aanwezige polysachariden mogen niet vergeten worden, deze spelen eveneens een belangrijke rol bij tal van toepassingen.

Wat zijn ginsenosiden?

De term ginsenosiden omvat een klasse van moleculen die veelvuldig in ginseng voorkomen. Deze moleculen zijn steroïdale saponinen. Ginsenosiden zijn meestal amfipatische moleculen, dit wil zeggen dat ze zowel hydrofobe als hydrofiele eigenschappen hebben.

Volgens het verschil in positie en hoeveelheid in suikergroepen worden de ginsenosiden in 3 types onderverdeeld: protopanaxadiol (PPD), protopanaxatriol (PPT) en oleanolzuur type ginsenosiden. Er bestaan wel meer dan 100 verschillende ginsenosiden. De verschillende klassieke ginsenosiden kunnen telkens herleid worden tot de kleinere basismolecule door het afsplitsen van malonyl-, acetyl en suikergroepen. Deze kleinere moleculen vrij van de grote suikergroepen worden nobele of ‘rare’ ginsenosiden genoemd. Door verschillende onderzoekers en studies worden aan de ‘rare’ ginsenosiden een hogere bioactiviteit toegeschreven.

De ‘rare’ of nobele ginsenosiden zijn van nature slechts in een laag gehalte aanwezig in ginseng. Vandaar dat de klassieke ginsenosiden op verschillende manieren omgezet moeten worden naar hun kleinere, nobele vorm.

Naar Koreaanse traditie worden de geoogste ginsengwortels zacht gestoomd. Zo wordt ‘rode ginseng’ bekomen. Naast de kleurverandering van de witte naar rode ginseng, veranderen ook de ginsenosiden in ‘rare’ ginsenosiden en hierdoor tegelijkertijd de bioactiviteit. De klassieke moleculen kunnen tevens door de darmbacteriën omgezet worden tot nobele ginsenosiden. De omzetting van klassieke naar ‘rare’ vorm gebeurt echter niet altijd even efficiënt door de darmbacteriën. Daarom is het belangrijk dat een ginsengpoeder reeds een hoog gehalte bevat aan ‘rare’ ginsenosiden.

Waarom zijn deze nobele of ‘rare’ ginsenosiden belangrijk?

Deze nobele ginsenosiden zijn beter opneembaar vanuit de darm dan de klassieke ginsenosiden. Doordat ze door verwijdering van de suikergroepen kleiner zijn geworden tegenover de grote structuren van de klassieke ginsenosiden. Wanneer de moleculen niet opgenomen worden vanuit de darm kunnen ze geen verder effect uitvoeren op het lichaam.

Wat is het verschil tussen een Full-Spectrum poeder en een extract?

Een Totum poeder bevat de volledige voedingsmatrix van de wortel, inclusief verschillende polysachariden. Deze onverteerbare polysachariden hebben een prebiotische werking en bijgevolg een positieve invloed op de darmflora. Ten slotte resulteert de positieve invloed van de polysachariden op de darmflora ook in een betere omzetting van de klassieke ginsenosiden naar ‘rare’ ginsenosiden.